کمیته ثبت بیماری هاResearch Vice-Chancellor

 

در‎ ‎ايران‎ ‎در‎ ‎خصوص‎ ‎تصادفات جاده‌اي‎ ‎و‎ ‎پيشگيري‎ ‎از‎ ‎آنها‎ ‎سازمان‌ها‎ ‎و‎ ‎نهادهاي مختلفي‎ ‎فعاليت‎ ‎مي‎ ‎كنند‎. منبع‎ ‎اصلي‎ ‎موارد فوت‎) ‎تلفات ناشي‎ ‎ازحوادث‎ ‎ترافيكي‎ ‎در‎ ‎ايران)‏‎ ‎سازمان‎ ‎پزشكي‎ ‎قانوني‎ ‎مي‌باشد‎ ‎و‎ ‎منبع‎ ‎اصلي‎ ‎ثبت‎ ‎جراحات‎ ‎هم‎ ‎آمارهاي‎ ‎ارائه‎ ‎شده توسط‎ ‎پليس‎ ‎راه‎ ‎و‎ ‎منابع‎ ‎بيمارستاني‎ ‎مي‎ ‎باشد. داده‏‎ ‎هاي‎ ‎حوادث‎ ‎رانندگي‎ ‎با‎ ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎فرمهاي‎ ‎ويژه‎اي به‎ ‎طور‎ ‎مستمر‎ ‎توسط‎ ‎پليس‎ ‎راهنمايي‎ ‎و‎ ‎رانندگي،‎ ‎وزارت بهداشت‎ ‎درمان‎ ‎و‎ ‎آموزش ‏پزشكي‎ ‎و‎ ‎پزشكي‎ ‎قانوني‎ ‎در حال‎ ‎جمع آوري‎ ‎مي‎ ‎باشد‎
 ‎اما‎ ‎با‎ ‎وجود‎  ‎همه‎ ‎این تلاش ها‎ ‎به علت‎ ‎عدم‎ ‎وجود‎ ‎تعريف‎ ‎دقيق‎ ‎از‎ ‎برخي‎ ‎متغيرها،‎ ‎عدم ثبت‎ ‎برخي‎ ‎از‎ ‎اطلاعات‎ ‎ضروري‎ ‎در‎ ‎اين‎ ‎فرم‎ ‎ها‎ ‎از‎ ‎جمله مختصات‎ ‎جغرافيائي‎ ‎محل‎ ‎وقوع‎ ‎حوادث‎ ‎و‎ ‎عدم‎ ‎وجود يك‎ ‎برنامه‎ ‎نرم‎ ‎افزاري‎ ‎مناسب‎ ‎جهت‎ ‎ورود‎ ‎داده‎ ‎ها‎ ‎به كامپيوتر،‎ ‎قابليت‎ ‎اين‎ ‎داده هاي‎ ‎باارزش‎ ‎جهت‎ ‎انجام تحليل‎ ‎هاي‎ ‎اپيدميولوژيك‎ ‎و‎ ‎آماري‎ ‎به‎ ‎منظور‎ ‎تعيين‎ ‎علل حوادث‎ ‎ترافيكي‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎تبع‎ ‎آن‎ ‎تدوين‎ ‎برنامه‎ ‎هاي مداخله‎ ‎اي‎ ‎جهت‎ ‎كاهش‎ ‎اين‎ ‎نوع‎ ‎حوادث‎ ‎ضعيف‎ ‎به‎ ‎نظر مي‎ ‎رسد. ‏‎ ‎از‎ ‎طرفي‎ ‎راه‎ ‎كار‎ ‎مشخصي‎ ‎جهت‎ ‎مرتبط‎ ‎نمودن اطلاعات‎ ‎جمع‎ ‎آوري‎ ‎شده‎ ‎توسط‎ ‎سازمانهاي‎ ‎مختلف‎ ‎و اطلاعات‎ ‎پرونده هاي‎ ‎سلامت‎ ‎مردم‎ ‎در‎ ‎نظر‎ ‎گر‎ ‎فته‎ ‎نشده است.‏‎ ‎هنوز‎ ‎در‎ ‎ايران‎ ‎نظام‎ ‎مراقبت‎ ‎داده هاي‎ ‎سوانح‎ ‎و حوادث‎ ‎به‎ ‎شكل‎ ‎علمي‎ ‎وجود‎ ‎ندارد‎ ‎و‎ ‎مشخص‎ ‎است‎ ‎كه نبود‎ ‎يك‎ ‎نظام‎ ‎مراقبت‎ ‎يكپارچه‎ ‎و‎ ‎هماهنگ‎ ‎براي گردآوري‎ ‎داده‎ ‎هاي‎ ‎حوادث‎ ‎ترافيكي‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎يك‎ ‎خلا، سدي‎ ‎در‎ ‎مقابل‎ ‎بررسي هاي‎ ‎ميداني‎ ‎و‎ ‎اپيدميولوژيك سوانح‎ ‎ترافيكي‎ ‎مي‎ ‎باشد‎ ‎. یکی از نقاط ضعف ثبت سوانح ترافیکی در مقایسه با سایر کشورها‎ ‎عدم‎ ‎وجود‎ ‎تشخيص‎ ‎بيماري ناشي‎ ‎از‎ ‎سانحه‎ ‎بر‎ ‎اساس‎ ‎تقسيم‎ ‎بندي‎ ‎بين‎ ‎المللي‎ ‎بيماري‎ ‎ها‎(International Classification of Diseases-ICD)‎‏ ‏‎ ‎است‎.‎‏ ‏در حال حاضر فقط یک سیستم ثبت سوانح در کشور وجود دارد ولی این سیستم به دلیل گستردگی، امکان ثبت جزئیات را ندارد و اختصاصی سوانح ترافیکی نیز نمی باشد.
با توجه به این که سوانح ترافیکی در ایران نسبت به سایر حوادث نقش برجسته تری نسبت به میانگین جهانی دارد، ضرورت می یابد تا به عنوان یک گام اصلی و پایه ی پیشگیری، یک نظام جامع ثبت سوانح ترافیکی راه اندازی شود. سیستم ثبت با پوشش و coverage کمتر و سیستم دیتاست بزرگتر، که اطلاعات را حداقل از چهار سازمان تجمیع می نماید، در قالب اجرای پروژه Traffic specific registry system به شکل محدود قویاً ضروری است. لازم به ذکرست که در چارچوب ملی ارائه خدمات مرتبط با حوادث ترافیکی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، امکان سنجی پژوهشی فاز پژوهشی ایجاد رجیستری اختصاصی ترافیک جزء وظایف وزارت می باشد.
حیطه های سیستم جامع رجیستری مصدومیت های ترافیکی عبارتند از:
1)         صحنه رخداد حادثه ترافیکی: اطلاعات در این بخش عمدتا توسط پلیس و بخشی از آن توسط پرسنل فوریتها جمع آوری خواهد شد.
2)         مرحله انتقال از صحنه حادثه تا بخش سلامت (بیمارستان): اطلاعات در این بخش عمدتا توسط پرسنل فوریتها جمع آوری خواهد شد.
3)         بخش سلامت: اطلاعات در این بخش عمدتا توسط بیمارستان (به دوصورت سرپایی و بستری) و بخش اندکی از آن توسط مجتمعهای سلامت جمع‌آوری خواهد شد.
4)         بخش پزشکی قانونی: در این بخش، اطلاعات مربوط به فوت و علت دقیق آن جمع‌آوری خواهد شد.
پس از اجرای سیستم ثبت، این بخش ها به صورت سازگار و مرتبط عمل خواهند کرد و داده ها با صحت و دقت بالاتر و با قابلیت استفاده بیشتر فراهم خواهند شد.
فازهای پیاده سازی سیستم جامع رجیستری مصدومیت های ترافیکی:

    

 
**توضیح اینکه در حال حاضر با هلال احمر هماهنگی بعمل نیامده و در صورت ضرورت بعدا به ساختار اضافه می شود.